In de samenleving is er meestal een scherpe scheidslijn tussen succes en falen.
Als je niet slaagt voor een test, ben je niet goed genoeg, terwijl het krijgen van een promotie betekent dat je goed genoeg bent. Er zijn veel van dit soort voorbeelden, maar er is ook een perceptie waarin zo'n scheidslijn niet bestaat.
Een wetenschapper voert voortdurend experimenten uit om een hypothese te bevestigen of te ontkrachten. Er is altijd de mogelijkheid van succes of mislukking van het experiment. Als het lukt, gaat het verder met het volgende experiment, rekening houdend met de hypothese die het eerder heeft bevestigd.
Maar als hij faalt, betekent dat niet dat hij gefaald heeft als wetenschapper, maar dat de hypothese die hij test, verkeerd is. Het heeft dus de mogelijkheid om door te gaan in het volgende experiment van een nieuwe hypothese.
Dit proces kenmerkt zich door een continue stroom van succes en falen, met als doel uiteindelijk succes. Voor de wetenschapper zijn deze (onvermijdelijke) mislukkingen niets meer dan omleidingen in hoe het probleem aan te pakken. Zoals de grote uitvinder Thomas Edison zei:
